ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ (1ο ΜΕΡΟΣ)

ΝΙΚΟΣ ΣΑΛΩΝΙΤΗΣ:

Είναι πολύς καιρός που θέλω να δημοσιεύσω κάποιες γενικές πληροφορίες για τις ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ, βασισμένες πάνω σε πολυετή μελέτη μου επί του θέματος.
Θα ξεκινήσω σήμερα με μια εισαγωγή, η οποια ήδη θα μας οδηγήσει σε κάποια ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ :

--------------------------------------------------
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ !!
Η στερεή ύλη είναι συχνότητες.
Τα υγρά είναι συχνότητες.
Τα αέρια είναι συχνότητες.
Οι δονήσεις των πλανητών είναι συχνότητες.
Οι κύκλοι των πλανητών στα πλανητικά συστήματα είναι συχνότητες.
Οι ρυθμοί είναι συχνότητες.
Τα βουητά και οι ήχοι είναι συχνότητες.
Οι νότες είναι συχνότητες.
Οι οσμές είναι συχνότητες.
Ο ηλεκτρισμός είναι συχνότητες.
Η θερμότητα είναι συχνότητες.
Ο ηλεκτρομαγνητισμός είναι συχνότητες.
Ο μαγνητισμός, όπως και όλων των ειδών τα πεδία είναι συχνότητες.
Τα χρώματα είναι συχνότητες.
Το φως είναι συχνότητες.
Τα άτομα και τα ηλεκτρόνια είναι συχνότητες.
Η χημεία είναι συχνότητες.
Ο εγκέφαλος δουλεύει με συχνότητες.
Οι αδένες δουλεύουν με συχνότητες
Ο ΑΙΘΕΡΑΣ είναι συχνότητες…
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΕΣ !!

Κι αυτό δεν τελειώνει πουθενά !! Δεν έχει όριο !!
Ούτε προς τα πάνω, ούτε προς τα κάτω…
Τα αισθητήρια μας είναι δέκτες συχνοτήτων σε συγκεκριμένα φάσματα, μέσα στο γήινο περιβάλλον. Σε φάσματα με διαφορετικούς χρόνους και διαφορετικές ταχύτητες.
Παρά ταύτα, τελικά αντιλαμβανόμαστε μια «περιορισμένη» περιοχή συχνοτήτων.
Πίσω από όλα αυτά τα φάσματα, ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ, η οποία δομεί με απόλυτη ακρίβεια τα οικοδομήματα των συχνοτήτων ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, και η οποία διέπει ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΡΟΠΟ όλο το σύμπαν.

Μέσα στο σύνολο όλων αυτών των άπειρων συχνοτήτων, υπάρχει μια παράμετρος, που είναι πρωτίστης σημασίας να κατανοήσουμε
Η παράμετρος αυτή είναι αυτό που, και στη μουσική σήμερα, ονομάζουμε «ΟΚΤΑΒΑ».
Η ΟΚΤΑΒΑ δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από το διάστημα ανάμεσα σε δύο συχνότητες που η μια είναι ΔΙΠΛΑΣΙΑ ή ΥΠΟΔΙΠΛΑΣΙΑ της άλλης.
Πχ: 1-2, 2-4, 4-8, 400-800, 30.000-60.000, 4Χ10ν-8Χ10ν κτλ…

Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ 1α ΚΑΙ Η ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ 2α ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΙ ΙΔΙΕΣ !
Είναι απόλυτα ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΕΣ, με την διαφορά, ότι η συχνότητα 2α μας δίνει διπλάσιες πληροφορίες από την 1α, διπλάσιες “ακμές” ανά την μονάδα του χρόνου…
Φαντάζομαι πως έχει γίνει ήδη κατανοητό, πως η πρόοδος των συχνοτήτων ειναι μια γεωμετρική πρόοδος.

Ξεκινώντας απο μία αρχική συχνότητα και ανεβαίνοντας βήμα βήμα τις συχνότητες, εκεί ακριβώς που θα συντονιστούμε με την αρχική συχνότητα, εκεί ειναι που τελειώνει η οκτάβα, και απο εκεί αρχίζει η επόμενη, ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ !!

Δηλαδή, Ο,ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, Ο,ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΟΜΕΙΤΑΙ ΣΥΧΝΟΤΙΚΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ 1 ΚΑΙ ΣΤΟ 2, ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΚΤΑΒΕΣ, ΑΡΑ ΣΤΟ ΑΠΕΙΡΟ ΤΩΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ !!!
Αρα, Η ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑ στην οποία αναφέρθηκα νωρίτερα
ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΙΑΣ ΟΚΤΑΒΑΣ !!!

Και το διάστημα της οκτάβας, ορίζει και αυτό που στην μουσική λέμε (μέχρι σήμερα) «ΚΛΊΜΑΚΑ». Μια λέξη που χρησιμοποιείται και στην καθημερινή ορολογία.
Πχ λέμε “συμβαίνει το ίδιο σε διαφορετική κλίμακα”…
Εφόσον ο άνθρωπος καταφέρει να αξιολογήσει τα φαινόμενα στα πλαίσια μίας και μόνο οκτάβας, μπορεί να είναι, εν μέρει, ΓΝΩΣΤΗΣ της ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΣ …
Η ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ χρησιμοποίησε ένα γήινο εργαλείο, το λεγόμενο «ΜΟΝΟΧΟΡΔΟ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ». 

Ουσιαστικά είναι μια τεντωμένη χορδή, την οποία μπορούμε να πατήσουμε σε όποιο σημείο της θέλουμε, κι έτσι να πάλλουμε όποιο ποσοστό του μήκους της θέλουμε.
(Φυσικά, οποιαδήποτε παλλόμενη χορδή ή παλλόμενος αέρας μέσα σε σωλήνα, μπορεί να αναπαραστήσει το “μονόχορδο” και να παράγει ακριβώς τα ίδια φαινόμενα).
Αν η αρχική συχνότητα που παράγεται με τον παλμό ολόκληρης της χορδής είναι 1, η συχνότητα που θα παραχθεί από ένα μέρος της χορδής, είναι πάντα αντιστρόφως ανάλογη του παλλόμενου μήκους.
Έτσι, αν πάλλουμε πχ τα 2/3 μιας χορδής, παράγουμε συχνότητα 3/2 της αρχικής συχνότητας (της συχνότητας 1). 

Ο Πυθαγόρας έστησε όλο το συχνοτικό οικοδόμημα ανάμεσα στους παλμούς ολόκληρης της χορδής (μήκος 1) και του μισού μήκους χορδής (μήκος 1/2).
Άρα έστησε όλο το συχνοτικό οικοδόμημα ανάμεσα στις συχνότητες 1 (1/1) και 2 (2/1) !!!
Το κλάσμα που κάνουμε χρήση, ονομάζεται ΛΌΓΟΣ, όπως είναι γνωστό και σήμερα στην ορολογία των μαθηματικών. 

Άσχετα με το ποιο φάσμα συχνοτήτων μελετάμε, ο λόγος συχνοτήτων είναι κοινός. Πχ, σε μία συχνότητα 10 Hz (hertz: παλμοί ανά δευτερόλεπτο), η συχνότητα που έχει λόγο 3/2 με τα 10 Hz είναι η 15 Hz. Σε μια συχνότητα 1.000 Hz, τα 3/2 είναι τα 1.500 Hz. Παρότι οι διαφορές σε Hz μπορούν να είναι μικρές ή τεράστιες, ο «λόγος» είναι ο ίδιος και μπορούμε να βασιστούμε σε αυτόν.
Πάμε να δούμε λίγο πιο απλά και πρακτικά την σημασία του «λόγου»:
Ας πάρουμε σαν παράδειγμα ένα «ρολόι».

Το ρολόι είναι μια αναπαράσταση σε μικρογραφία ενός πλανητικού συστήματος !!
Φανταστείτε ότι το κέντρο του ρολογιού είναι ο ήλιος ενός πλανητικού συστήματος, και οι άκρες των δεικτών είναι πλανήτες. Οι πλανήτες έχουν διαφορετικές ταχύτητες, αλλά και αποστάσεις (δλδ μήκος δεικτών). Στο γνωστό μας ρολόι, έχουμε 3 δείκτες.


Θεωρώντας σαν μονάδα χρόνου έναν κύκλο των 60 sec έχουμε:
Ο 1ος (των δευτερολέπτων) κάνει 1 κύκλο ανά 1 λεπτό (60 sec)
Ο 2ος (των λεπτών) κάνει 1 κύκλο ανά 1 ώρα (60 Χ 60 sec)
Ο 3ος (των ωρών) κάνει 1 κύκλο ανά 12 ώρες (12 X 60 X 60 sec)
Ο λόγος 1ου και 2ου δείκτη είναι 1/60.
Ο λόγος 2ου και 3ου δείκτη είναι 1/12.

Άρα στον ίδιο χρόνο που ο 3ος δείκτης κάνει έναν κύκλο, ο 2ος κάνει 12 κύκλους και ο 3ος 12Χ60=720 κύκλους.
Ας φανταστούμε τα ίδια δεδομένα του ρολογιού, σε ένα πραγματικό πλανητικό σύστημα, όπου 3 πλανήτες γυρίζουν γύρω από τον κεντρικό τους ήλιο.
(Εδώ πρέπει να έχουμε υπόψη ότι υπάρχει μια διαφορά: Ενώ ο ωροδείκτης ειναι ο πιο αργός, ειναι και ο πιο κοντινός στο κέντρο. Στο πλανητικό σύστημα, ο πιο αργός πλανήτης ειναι ο πιο μακρινός. Αυτό βέβαια δεν αλλάζει την ουσία του εγχειρήματος.)

Στην διάρκεια λοιπόν που ο 3ος πλανήτης (ο εξωτερικός) γυρίζει 1 φορά, ο 2ος (μεσαίος) γυρίζει 12 φορές, και ο 1ος (ο εσωτερικός) γυρίζει 12 Χ 60 φορές. ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΑ ΓΗΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΕΣ, ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΗΣ 1/12 και 1/60.

Όπως στο ρολόι, έτσι ακριβώς και στους πλανήτες, θα υπάρξει μια στιγμή που και οι 3 δείκτες (πλανήτες) θα βρεθούν στην ίδια ευθεία, απέναντι από το κέντρο (ήλιο). Αυτή η στιγμή είναι η λεγόμενη «ΣΥΖΥΓΊΑ» και είναι μια πολύ σημαντική στιγμή για όλο το σύστημα. Θα αναφερθώ σε αυτό το φαινόμενο και τι μπορεί να σημαίνει σε κάποιο επόμενο κείμενο…
(Για σήμερα θα πω μια λέξη μόνο : ΕΝΙΑΥΤΟΣ...
ειναι η ώρα που χτυπάει η καμπάνα ..


Τώρα, βάση του ορισμού της ΟΚΤΑΒΑΣ, όπου ο διπλασιασμός ή ο υπό-διπλασιασμός μιας συχνότητας δίνει μια ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΕΝΗ συχνότητα, μπορούμε να απλοποιούμε τα κλάσματα κατά το δοκούν, πολλαπλασιάζοντάς τα με 2 ή με 1/2 (1 οκτάβα πάνω ή κάτω αντίστοιχα), ώστε να έχουμε όσο το δυνατόν απλούστερους λόγους.

Έτσι οι 2 λόγοι που προανέφερα (60/1 και 12/1) απλοποιούνται ως εξής:
60/1 = 60/2 = 60/4 = 60/8 = 30/8 = 15/8.
12/1 = 6/1 = 3/1 = 3/2.

Το διάστημα 3/2 μπορεί να παραχθεί πρακτικά και εύκολα αν πάλλουμε τα 2/3 (το αντίστροφο κλάσμα) του μήκους χορδής «1». Χωρίζουμε την χορδή στα 3, πατάμε στα ⅔ και πάλλουμε το μεγάλο κομμάτι των 2/3 . Τότε η συχνότητα 1 (η χορδή παλλόμενη ελεύθερα στο συνολικό της μήκος) και η συχνότητα που θα παραχθεί από τα 2/3 του μήκους της χορδής, έχουν ΛΌΓΟ 3/2…Η συχνότητα 3/2 ειναι απόλυτα συντονισμένη με την συχνότητα 12/1 !!

Αντίστοιχα, το διάστημα 15/8 μπορεί να παραχθεί πρακτικά και εύκολα αν πάλλουμε τα 8/15 του μήκους χορδής «1». Η συχνότητα 15/8 ειναι απολυτα συντονισμένη με την συχνότητα 60/1 !!
Με γνώση της αστρολογίας και των πλανητικών κύκλων, μπορούμε στο φάσμα των ΑΚΟΥΣΤΙΚΏΝ συχνοτήτων, να δημιουργήσουμε μια μικρογραφία του πλανητικού συστήματος !!! 

Με άλλα λόγια, μπορούμε να αναπαράξουμε ΤΕΧΝΗΤΆ το συχνοτικό οικοδόμημα ενός πλανητικού συστήματος, ΒΆΣΗ ΤΩΝ ΛΌΓΩΝ ΤΩΝ ΣΥΧΝΟΤΉΤΩΝ ΤΩΝ ΠΛΑΝΗΤΏΝ, ΚΑΙ ΈΤΣΙ ΝΑ ΤΟ «ΚΑΤΕΒΆΣΟΥΜΕ» ΣΕ ΓΉΙΝΟ ΕΠΊΠΕΔΟ ΜΕ ΆΜΕΣΗ ΕΠΙΡΡΟΉ ΣΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ !!!
ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ, ΧΩΡΙΣ "τεχνολογία" ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ...

Όμως, για να κτίσουμε σωστά όλο το οικοδόμημα, ακόμη κι αν αναπαράγουμε με απόλυτη ακρίβεια τους λόγους των περιστροφών, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΗΝ ΒΑΣΙΚΗ (ΘΕΜΕΛΙΟ) ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ, ΤΗΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ “1”..... 

Αν η θεμέλιος συχνότητα "1" ειναι λάθος, τότε θα ειναι και όλες οι υπολοιπες...
Οι ακουστικές συχνότητες σε συνδυασμούς (συγχορδίες), “πλέκουν” μέσω των περίπλοκων ακουστικών κυμάτων ένα ακουστικό περιβάλλον, ένα "πλέγμα" με συγκεκριμένη “μορφή”. (Βέβαια δεν μιλάω για "σύμφωνες" συγχορδίες της σημερινής συγκερασμένης μουσικής, αλλά οποιεσδήποτε συνηχήσεις, που βασίζονται πάνω σε συγκεκριμένους λόγους πλανητικών περιστροφών).
Αυτές οι συχνότητες όμως, μέσω των "οκτάβων", ΔΙΕΙΣΔΥΟΥΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΦΑΣΜΑΤΑ εκτός από το ακουστικό φάσμα ... πχ σε φάσματα που αφορούν στο κυτταρικό μας σώμα… και όχι μόνο...
Οι ακουστικές συχνότητες και η χρήση τους με βάση αυτό το γνωστικό πλαίσιο αποτελεί ένα ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΥΨΗΛΗΣ “ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ”, με δονήσεις πολύ πιο αργές από τις “αιθερικές”, αλλά ταυτόχρονα πολύ πιο γρήγορες από τις “πλανητικές”...
(Θα αναφερθώ πιο αναλυτικά σε άλλο κείμενό μου). 

Ως γνωστόν, η “ΜΟΥΣΙΚΗ” ήταν η μία εκ των τεσσάρων βασικών επιστημών, μαζί με την αστρολογία, τα μαθηματικά και την γεωμετρία… και οι 4 αυτές ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ήταν απόλυτα εναρμονισμένες και συνυφασμένες μεταξύ τους… 

Άρα, προφανώς η ΜΟΥΣΙΚΗ, στην γέννηση της ως επιστήμη, δεν ήταν αυτό που ξέρουμε σήμερα, όπου έχει “καταντήσει” διασκέδαση, ή στην καλύτερη περίπτωση «αισθητική»…
ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΔΟΝΗΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ.
ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ "ΔΟΝΗΤΙΚΗΣ", ΑΜΕΣΗΣ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΔΟΝΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ (Ή ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ ΠΛΑΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ !!),
και μάλιστα ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ !!!

(Συνεχίζεται…)