Το κεφαλοχώρι Γαρδίκι, χαμηλότερα διακρίνεται το χωριό Αθαμανία | Φωτογραφία: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.gr
Στεκόμαστε για λίγο χαμηλά, στον δρομάκο που υπάρχει κάτω από την παλιά γέφυρα στη θέση Αλεξίου και αφουγκραζόμαστε τον ήχο του ορμητικού Αχελώου που κυλά μερικά μέτρα μακριά από τα πόδια μας.
Καθώς σε αυτό το σημείο η κοίτη του στενεύει αρκετά, ο φορτωμένος από τις φθινοπωρινές βροχές ποταμός χτυπά με δύναμη τα γάργαρα νερά του σε κροκάλες και συμπιεσμένους βράχους.
Αυτό το αρχέγονο βουητό μοιάζει με θυμωμένο μουρμουρητό, θαρρείς και ο ποτάμιος θεός προσπαθεί να μιλήσει στους μικρόνοες ανθρώπους και να τους πει να τον αφήσουν στην ησυχία του! «Νισάφι πια, είστε τυφλοί; Δεν βλέπετε την καταστροφή που κάνετε στην κοίτη μου και στην άγρια ζωή που κουβαλώ στα νερά μου με τις αμμοληψίες και τα φράγματά σας; Οχι άλλα εμπόδια στο διάβα μου!»….
Μάταια όμως, ο σύγχρονος άνθρωπος φαίνεται να έχει χάσει όχι μόνο την ακοή του, αλλά από ό,τι όλα δείχνουν και την ενσυναίσθησή του. Διαφορετικά πώς αλλιώς μπορούν να ερμηνευτούν όλες αυτές οι αυτοκτονικές για το ανθρώπινο είδος παρεμβάσεις που γίνονται στα ορεινά και όχι μόνο οικοσυστήματα. Είναι γεγονός πως σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει ποτάμι να κυλά λεύτερο απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας.
Από το μικρότερο και πιο ορμητικό μέχρι το μεγαλύτερο και πιο ήρεμο, τα περισσότερα θα τιθασευτούν με φράγματα που έχουν σκοπό να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της σπάταλης γεωργίας μας, αλλά και για την παραγωγή ρεύματος με σκοπό την ικανοποίηση της υπερκαταναλωτικής, ακόρεστης κοινωνίας μας.
Οι κορφές όπου γεννιούνται τα νερά θα κατακρεουργηθούν για να φιλοξενήσουν τα ελικοφόρα τέρατα που κάποιοι ονομάζουν ανεμογεννήτριες και τις θεωρούν προάγγελους μιας «πράσινης» και «φιλικής» προς το περιβάλλον ανάπτυξης!
Ο Αχελώος με τη φθινοπωρινή του φορεσιά
Φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.grΚάτι τέτοια νιώθει στο πετσί του ο Αχελώος και θυμώνει, αγριεύει, θεριεύει με τη λογική των νεο-ανθρώπων. Μάλλον εις μάτην όμως. Κανείς δεν νοιάζεται να αγαπήσει το λεύτερο κελάρυσμα των νερών του, να προσπαθήσει να ερμηνεύσει το βουητό της αγωνίας του.
Αν ευοδωθούν τα σχέδια για την ολοκλήρωση του φράγματος της Μεσοχώρας, τα νερά της τεχνητής λίμνης θα πνίξουν την πανέμορφη κοιλάδα όπου σήμερα κυλά ελεύθερος ο Αχελώος και θα φτάσουν σχεδόν μέχρι τη γέφυρα Αλεξίου.
Εδώ, στο σημείο αυτό, ολοκληρώθηκε το πρώτο μέρος του οδοιπορικού μας στη Νότια Πίνδο. Από αυτό το κομβικό σημείο και βορειότερα, ξεκινά το δεύτερο μέρος της παρούσας ταξιδιωτικής μας πρότασης για εξερευνήσεις στα βουνά της Νότιας Πίνδου. Φύγαμε λοιπόν!
Το κεφαλοχώρι Γαρδίκι
Αν περάσετε την παλιά γέφυρα στη θέση Αλεξίου, ο δρόμος, ασφάλτινος μεν, αλλά με πολλά συνεχόμενα και κουραστικά ζιγκ-ζαγκ, θα σας φέρει στο βλάχικο χωριό Γαρδίκι.
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της Νότιας Πίνδου, που μοιάζει να κρέμεται επάνω στο Μουτσαρίτικο Ρέμα –παραπόταμος του Αχελώου–, απολαμβάνοντας παράλληλα μια εξαιρετική θέα στην οροσειρά της Κακαρδίτσας. Τον χειμώνα το Γαρδίκι σχεδόν ερημώνει, το καλοκαίρι όμως σφύζει από ζωή. Σε μικρή απόσταση από το Γαρδίκι (2,5 χλμ.), κοντά στην κοίτη του ποταμού Μουτσαρίτη, υπάρχει το χωριό Αθαμανιά που διαθέτει ξενώνα.
Αυτή η εποχή που τα δάση σωπαίνουν περιμένοντας τον βαρύ χειμώνα της Πίνδου είναι η καταλληλότερη για περιηγήσεις στους κακούς χωματόδρομους και στα χορταριασμένα μονοπάτια του όρους Κακαρδίτσα. Στο ξενοδοχείο του χωριού Αθαμανία θα σας δώσουν πληροφορίες για ασφαλείς περιηγήσεις.
Ραντεβού στα Τρία Ποτάμια
Αν δεν περάσετε το ποτάμι, μπορείτε να συνεχίσετε σε ασφάλτινο οδόστρωμα και σε πορεία παράλληλη με την κοίτη του Αχελώου για τη θέση Τρία Ποτάμια, απολαμβάνοντας μια εκπληκτική διαδρομή υψηλής φυσικής και αισθητικής αξίας. Με σύντομες παρακάμψεις θα προσεγγίσετε τα χωριά Μηλιά, Αγία Παρασκευή και Πολυθέα, που βρίσκονται εκατέρωθεν της κοίτης του Αχελώου.
Στα Τρία Ποτάμια ο δρόμος διακλαδίζεται. Το δεξί παρακλάδι με πορεία ανατολική κόβει κάθετα τη ραχοκοκαλιά της Πίνδου και με μπόλικες στροφές τραβά για την Καλαμπάκα. Ο άλλος δρόμος με κατεύθυνση βόρεια οδηγεί στα χωριά του Αχελώου ή Ασπροπόταμου, όπως συνηθίζεται να ονομάζεται εδώ το ποτάμι.
Στα Τρία Ποτάμια το τοπίο γύρω από την κοίτη του Αχελώου είναι ιδιαίτερα φιλικό στον επισκέπτη. Ετσι, ιδίως αυτήν την εποχή που η στάθμη του νερού είναι χαμηλή, θα βρείτε διάφορα σημεία κάτω από το πλατανόδασος για στάση, ξεκούραση, αλλά και εξερευνήσεις στην ακροποταμιά.
Κατάφυτο και Ανθούσα, πλέουν μέσα στο δάσος
Ανθούσα, ένα από τα χωριά της ενότητας του Ασπροπόταμου
Φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.grΣυνεχίζουμε την πορεία μας προς το βορειότερο σημείο της Θεσσαλίας, πραγματοποιώντας δύο σύντομες παρακάμψεις που σίγουρα αξίζουν την προσοχή σας.
Η πρώτη είναι προς το χωριό Κατάφυτο (παλιά ονομασία Κότορι), κτισμένο σε ύψος 1.000 μέτρων στις δασωμένες πλαγιές του βουνού Κέδρος, που παλιότερα ήταν ένα από τα σημαντικότερα κτηνοτροφικά χωριά της Νότιας Πίνδου.
Ο άλλος μεγάλος οικισμός της περιοχής είναι η Ανθούσα - Βλαχολεπενίτσα ή Λεπένιτσα, που μάλιστα είναι χαρακτηρισμένος και παραδοσιακός. Εδώ διατηρούνται σε σχετικά καλή κατάσταση μερικά από τα πιο παλιά και εντυπωσιακά σπίτια της Νότιας Πίνδου, όπως αυτό της οικογένειας Παπαστεργίου, κτίσμα του 1877, που έχει ανακηρυχθεί μνημείο της νεότερης ιστορίας. Η Λεπένιτσα ήταν μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα ένα πολυάνθρωπο χωριό, γνωστό για τους επιδέξιους χρυσοχόους της, μα και για τους εύπορους τσελιγκάδες της.
Δυο μοναστήρια στην αγκαλιά της φύσης
Η Μονή Γαλακτοτροφούσας στις όχθες του Αχελώου
Φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.grΑπό τη διασταύρωση της Ανθούσας, στην αντίπερα όχθη του ποταμού, θα δούμε το παλιό μοναστήρι της Παναγιάς της Γαλακτοτροφούσας, ένα αναπαλαιωμένο κτίσμα του 1799. Εδώ, το προαύλιο του μοναστηριού ήταν το εαρινό σημείο συνάντησης του τσελιγκάδων, που μαζεύονταν για συμφωνήσουν για τις περιοχές όπου θα βοσκούσαν κατά τους θερινούς μήνες τα κοπάδια τους.
Χαμηλότερα στο ποτάμι, το πετρογέφυρο του Μίχου ήταν σε αυτό το σημείο του Αχελώου το βασικό πέρασμα για διαβάτες, καραβάνια και κοπάδια. Λίγο πιο βόρεια, πηγαίνοντας προς Χαλίκι, θα δείτε κρυμμένες μέσα σε ένα αρχέγονο δρυοδάσος τις πέτρινες εκκλησιές του Προφήτη Ηλία και της Μεταμόρφωσης, που χτίστηκαν το 1835 και είναι ό,τι απέμεινε από το μοναστήρι που ίδρυσαν τρεις αδελφοί βοσκοί από το Χαλίκι, ο Δαμιανός, ο Ιλαρίωνας και ο Αυξέντιος.
Χαλίκι, το βορειότερο χωριό του Ασπροπόταμου
Ανηφορίζοντας τον φιδωτό δρόμο για τον Μπάρο
Φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.grΤο Χαλίκι είναι ένα από τα βλάχικα χωριά της ορεινής Θεσσαλίας και θεωρείται το βορειότερο από τα χωριά του Ασπροπόταμου. Το συναντάμε να ακουμπά τις πέτρινες γειτονιές του σε γυμνή από βλάστηση πλαγιά του βουνού Περιστέρι, σε ύψος 1.150 μ. Πιθανόν στο σημείο στο οποίο εντοπίζεται η αρχαία Χαλκίδα, που μάλλον έδωσε και το σημερινό όνομα του χωριού. Κατά άλλους η ονομασία Χαλίκι προέρχεται από τα άφθονα χαλίκια που υπάρχουν στην κοίτη του Αχελώου.
Ο οικισμός έχει δεχθεί αρκετές νεωτεριστικές επεμβάσεις, όμως στο σύνολό του διατηρεί τα αυθεντικά του χαρακτηριστικά. Ενα από τα καλύτερα διατηρημένα κτίριά του είναι η εκκλησία της Αγ. Παρασκευής. Από το Χαλίκι ξεκινούν πολλές διαδρομές σε δασικούς δύσβατους χωματόδρομους, αλλά και ευχάριστα πεζοπορικά μονοπάτια. Από εδώ ξεκινά και η μαγική, αλλά δύσκολη αυτήν την εποχή διαδρομή που οδηγεί στην τοποθεσία Βερλίγκα, όπου εντοπίζονται οι κυριότερες πηγές του Αχελώου.
Τρεις άκρως ορεινές διαδρομές
Αν έχετε διάθεση για ακόμη πιο ορεινές περιπέτειες, υπάρχουν τρεις διαδρομές που θα σας τις συστήσουμε ανεπιφύλακτα, αρκεί να ξεκινήσετε με καλό καιρό και να αντέχετε τη συνεχή οδήγηση σε δρόμους στενούς και γεμάτους στροφές.
Από το Χαλίκι στο Ανήλιο: Ο δρόμος είναι στο σύνολό του ασφαλτοστρωμένος, όμως η περιοχή υποφέρει από κατολισθήσεις. Ετσι κατά διαστήματα -ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες- πέτρες και χώματα πέφτουν στο οδόστρωμα. Ομως αξίζει τον κόπο να την επιχειρήσετε. Από το Χαλίκι στο Ανήλιο θα διανύσετε 22 χιλιόμετρα και στη συνέχεια ακόμη 8 έως το Μέτσοβο.
O Προφήτης Ηλίας - θα τον δείτε πριν φτάσετε στο Χαλίκι
Φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.grΑχελώος - Καλαρρύτες: Από το ύψος της διασταύρωσης της Ανθούσας θα περάσετε τη γέφυρα του Αχελώου και θα προχωρήσετε προς μονή Γαλακτοτροφούσας. Στη συνέχεια, πάντα σε ασφάλτινο οδόστρωμα θα ανηφορίσετε με δύσκολες και έντονες στροφές για τα 1.900 μέτρα υψόμετρο, όπου στα όρια Θεσσαλίας – Ηπείρου θα βγείτε στον αυχένα του Μπάρου. Στη συνέχεια ο δρόμος κατηφορίζει εύκολα για τα χωριά Καλαρρύτες και Συρράκο κι από εκεί προς τα Τζουμερκοχώρια ή τα Γιάννενα. Βέβαια αυτή η διαδρομή είναι σχεδόν απίθανο να πραγματοποιηθεί τους χειμερινούς μήνες, όμως και τώρα το φθινόπωρο, λόγω υψομέτρου, είναι πιθανόν νωρίς το πρωί να συναντήσετε πάγο σε αρκετά σημεία.
Ανθούσα - δάσος Ρόνας: Από το χωριό Ανθούσα ξεκινά μια διαδρομή σε σχετικά βατό, χωμάτινο δρόμο που διασχίζει το περίφημο δάσος της Ρόνας, που απαρτίζεται κυρίως από θεόρατες οξιές. Την εποχή αυτή η διάσχιση αυτής της διαδρομής είναι μαγευτική, αφού τα φυλλοβόλα δέντρα έχουν πάρει όλες εκείνες τις εκτυφλωτικές, κοκκινοκίτρινες αποχρώσεις. Αν έχετε όχημα με κίνηση και στους τέσσερεις τροχούς, μπορείτε να ολοκληρώσετε τη διαδρομή μετά από 23 χλμ. ώς το χωριό Στεφάνι, που είναι το ψηλότερο χωριό του νομού Τρικάλων (1.350 υψόμ.).
Διαμονή
Από τα καταλύματα της περιοχής ενδεικτικά προτείνουμε για διαμονή:
Αθαμανία
● «Αρχοντικό Βελούσι», τηλ. 24340 96500 & 697910427
Τρία Ποτάμια
● «Πύργος Μαντάνια», τηλ. 24320 87351
Χαλίκι
Ο ξενώνας «Αnalto mounti». Στο ισόγειο λειτουργεί παραδοσιακή ταβέρνα. Τηλέφωνο 6980020676, κ. Δημήτρης
📌 Κείμενο - φωτογραφίες: Θοδωρής Αθανασιάδης / viewsofgreece.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου